Pas cilik aku nakal
1. Pas biyen kiro kiro umur 5th, aku pengen nang pasar marani ibu. Pas iku shubuh bapak jek ngumbah dele. Aku mekso bapak cek ngeterno aku, bapak ngongkong sabar, tapi aku malah njebur nang drem seng isine dele. Langsung aku diseneni bapak terus aku dicancang nang wet gedhang nang pengger omah. Soale saking nakale aku
2. Biyen, ibu dodolan sego nang pasar. Ben bengi mesti masak gawe dodolan. Lek nggowo dodolane nang pasar, jam 3an wes onok wong becak langganane ibu seng ngenteni nang ngarep. Aku kadang elok nang pasar. Dagangane mesti rame, soale masakane ibukku enak ambek disenengi wong wong pasar. Tapi kiro kiro aku Tk nol besar, ibukku gak diolehi bapak dodolan sego/ soale, ben dino dagangane entek, tapi duite emboh nang ndi. Malah utange akeh. Dadi bapakku gak olehi dodolan.
Saben lek ketemu langgane sego ibu, mesti nakokno "gak dodol sego maneh ta? Masakane pean enak lo" sak jane lek ibu pinter nyimpen duit, pasti isok luwih gedhe dodolane.
3. Aku ambek mbak ku pas cilik biyen lek pengen nang pasar bapak bengong. Soale kene podo jek cilike. Mesti lek nang pasar, aku digendong dadi siji karo mbakku. Aku digendong nang ngarep, mbakku nang mburi.
4. Aku biyen sampek tk jek nyusu nang ibuk. Lek nang pasar aku mesti njalok nyusu nang ibu. Anehe maneh, aku lek nyusu nang pasar mesti nyusu nang njerone dastere ibu, soale isin ambek wong pasar wes gedhe jek nyusu. Dadine ibuku koyok meteng.
Pas wes gede, kiro kiro sd, aku mesti lek nang pasar di kenal gara gara nyusu nang dasterenibu. Wong wong podo kenal aku gara gara iku.
Emboh cilik.an ku kok yo nakal banget
5. Lek aku tuku jajan pas cilik mesti tuku nang cak sun njalok sak renteng. Jajan iku gak oleh dijalok karo sopo sopo. Biasane om om ku nggudo, njukuknjajanku. Pasnaku ngerti aku porek, aku golong golong nang latar. Aku mandek lek aku ditukokno jajan maeng sak renteng maneh.
6. Aku biyen nduwe konco tk jenenge faruk, arek.e seneng garai aku. Pas iko aku onok pelajaran nulis angka. Aku gak isok nolis ongko 8. Ters aku diledek karo faruk. Aku terus moleh nangis
Catatan Kecilku
Sabtu, 07 November 2015
Bapak dan ibuku berasal dari pekalongan. Tapinsekarang tinggal di mojokerto, samapi saat ini aki masih belim tahu bagaimana bisa menetap di mojokerto.
Yang aku tahu sampi saat ini, bapak dan ibu dulu tinggal di pekalongan di desa yang sama yaitu bomdansari. Bqgaimana ketemunya aku sampai sekarang belum bertanya langsung. Ibu tahu crito. Jarene ibuk biyen akeh seng nyenengi, seng nyenengi iku uwong sogih sogih. Soal.e ibu gak pinter, ibu gak milih wong iku maeng. Ibu milih karo bapak.
Gak suwe ibu nikah karo bapak. Mereka langsung milih gak tinggal nang omah.e wong tuwone. Mereka milih merantau nang mojokerto. Biyen, budhe gak senengnkaro bapak. Dadine, pas ibu karo bapak kesusahan, pengen nginep nang omahe budhe, gak diolehi. Biyen bapak gak disenengi karo simbok pisan, alasane sampek saiki aku dorong ngeri.
Pas nang mojokerto, Bapak karo ibu tahu tinggal nang sawahan, emnoh iku aku wes lahir ta dorong. Sedangkan keluargane bapak koyok embah, mbah kakung, mbak firoh, om sub, om ikon ambek om ron nang omahe fery. Terus ibu karo bapak pindah nang omahe mbak mei, pas iku aku jek cilik, jek dorong sekolah TK. Terus, bapak dikongkon embah kakung gawe nuku omah seng saiki dipanggoni kiro kiro regane 10jt pas biyen. Terus kene pindah runu. Tapi keluargane bapak jek nang fery.
Sedehana tapi bahagia
Aku dilahirkan di keluarga sederhana. Bapakku dulu seorang pedagang tempe sedangkan ibu sekarang berjualan tempe. Mereka berdua berasal dari pekalongan. Aku memiliki seorang kakak perempuan dan juga adik perempuan. Jarak umurku dengan kakak sekitar 2 tahun, dengan adikku 7 tahun. Sekarang tinggal di mojokerto
Langganan:
Postingan (Atom)